WAT IS VAKTHERAPIE DRAMA?
Dramatherapie is een vorm van non-verbale therapie, waarbij het accent ligt op het handelen en de ervaring in een spelsituatie.
De dramatherapeutische werkwijzen en methoden zijn gebaseerd op bestaande kennisvelden uit de psychologie, psychotherapie, de orthopedagogiek en toneeldisciplines.
Om een veranderings- en/of acceptatieproces in te zetten, worden theaterwerkvormen en expressietechnieken bewust ingezet, zoals:
Het maken van en spelen met verhalen, liedjes, gedichten en toneelteksten, improvisatie, poppenspel, rollenspel, muziek, dans, decors, hutten, maskers, regisseren, met behulp van allerlei attributen en verkleedkleren.
HOE WERKT HET?
In
spel wordt een ‘alsof’ situatie gecreëerd. Deze biedt het kind de veiligheid om
uiting te geven aan allerlei gevoelens en gedachten en te experimenteren met
nieuw gedrag.
In
spel kan het kind op eigen wijze vormgeven aan ervaringen, ideeën, dromen en
wensen. Dit versterkt het contact met zijn eigen binnenwereld. Doordat het kind
hiermee naar buiten treedt ervaart het ook het contact met de ander en diens
reactie hierop.
Het
kind wordt zich zo meer bewust van gevoelens, gedachten en manier van handelen
in het dagelijks leven.
In
spel ontdekt het kind nieuwe mogelijkheden om met situaties om te gaan en
breidt het zijn rolrepertoire uit.
In
individuele therapie zal de therapeut diens rol als tegenspeler aanpassen aan
wat het kind op dat moment nodig heeft om te groeien.
In
sommige gevallen neemt ook de ouder/verzorger deel aan de behandeling. In dat geval zal de therapeut het proces tussen ouder en kind bewaken en
begeleiden binnen en buiten het spel.
Afhankelijk
van het reflectievermogen van het kind en diens behoefte om te praten worden de
in spel opgedane ervaringen nabesproken.
VOOR WIE?
Vaktherapie drama kan kinderen helpen die:
Ø Weinig zelfvertrouwen hebben;
Ø Weinig weerbaar zijn;
Ø Last hebben van faalangst;
Ø Moeite hebben met het
aanvoelen en aangeven van grenzen;
Ø Een beperkt beeld hebben van
de realiteit;
Ø Een beperkt beeld hebben van aandeel van eigen handelen;
Ø Problemen ondervinden in het
contact met anderen;
Ø Moeite hebben met het interpreteren van gezichtsuitdrukkingen en gedrag;
Ø Gepest worden of zelf
pestgedrag vertonen;
Ø Zich depressief en/of angstig voelen;
Ø Verlegen zijn;
Ø Weinig zelfreflectie hebben;
Ø Moeite hebben hun gevoelens
te uiten en te hanteren;
Ø Moeite hebben iets te
verwerken;
Dit kan verschillende oorzaken hebben, zoals bijvoorbeeld:
- ingrijpende veranderingen door verhuizing, scheiding of verlies van een dierbare;
- een traumatische ervaring;
- hechtingsproblematiek;
- ADHD, vormen van autisme of een leerstoornis.
Problemen openbaren zich dan in lichamelijke klachten, angstig, internaliserend of juist externaliserend gedrag.
WERKWIJZE
Enkele voorbeelden:
Zo
zal bijvoorbeeld een kind dat moeite heeft met het nemen van initiatieven en/of
faalangstig is, aangemoedigd worden om in toenemende mate de regie te nemen in
spel en hiermee succeservaringen opdoen;
Een kind dat moeite heeft met onverwachte situaties zal door improvisatiespel leren om hier flexibeler mee om te gaan en meer veiligheid in zichzelf gaan ervaren;
Een kind dat agressief of intolerant is naar anderen zal in rollenspel geconfronteerd worden met de consequenties van diens gedrag voor de ander en voor zichzelf;
Een kind dat het nodige te verwerken heeft kan baat hebben bij het maken en spelen van een verhaal, waarin elementen symbolisch zijn voor wat het zelf heeft beleefd, hoe het hiermee omgaat of mee om zou kunnen gaan. Een voor het kind bevredigend verloop van het verhaal kan zo een troostende, bemoedigende, helende werking hebben en het kind verder helpen in het verwerkingsproces;
Bij een kind wat snel overspoeld raakt door emoties zal gekozen worden voor een werkvorm waarbij het meer afstand kan nemen tot de eigen emoties.
In poppenspel kan het kind bijvoorbeeld eigen ervaringen of delen van het zelf projecteren.
In de eerste ontwikkelingsfasen binnen de gehechtheidsrelatie met ouder/verzorger kan door omstandigheden een stagnatie zijn ontstaan in de sociaal-emotionele ontwikkeling. Hierdoor heeft het kind bovenstaand proces van mentaliseren (nadenken over en verwoorden van eigen gevoelens en die van de ander)niet voldoende doorlopen. Om deze blokkade te helpen opheffen is een mentaliseren bevorderende behandeling nodig. Binnen de vaktherapie zijn daartoe de volgende methoden geïntegreerd:
1. MBTK: Mentaliseren Bevorderende Therapie voor Kinderen;
2. Affectregulerende therapie van Patrick Meurs en Roer
In aansluiting op de ontwikkelingsfase en de mogelijkheden van het kind geef ik zowel in als buiten het spel, terug wat ik opmerk aan gedrag en wat het met mij als tegenspeler doet. Daarnaast stimuleer ik het kind om uiting te geven aan onderliggende gevoelens en gedachten. Hieraan wordt werkelijkheidswaarde gegeven, zodat het kind deze als eigen gaat ervaren. Het kind leert zichzelf kennen en zich te onderscheiden van de ander. Het ontdekt dat ieder een eigen beleving heeft.
Voor meer inhoudelijke informatie verwijs ik naar: www.affectregulerendevaktherapie.nl
Belangrijke uitgangspunten:
-
In
de therapie staat het kind centraal. Als therapeut probeer ik aan te sluiten bij
de eigenheid van het kind met diens mogelijkheden, omstandigheden, beleving en behoeften op dat moment;
-
Echtheid,
openheid en empathie van mij als therapeut zijn voorwaarden om een veilige relatie
op te kunnen bouwen.
In
die zin leert het kind naast de ervaringen die het in spel opdoet ook van de
therapeutische relatie die het samen opbouwt.
Talent in toneelspelen is
niet nodig om vaktherapie drama te kunnen volgen en om hier baat bij te
hebben.
HOE IS DE
PROCEDURE?
-
Er
vindt een intakegesprek plaats
met de ouders/verzorgers van het kind. In dit gesprek wordt
duidelijk welke problemen het kind ondervindt in relatie tot diens omgeving,
welke achtergrond
het heeft en met welk doel het kind wordt aangemeld voor vaktherapie drama;
- Na de eerste kennismaking met kind en ouder worden er 4 tot 6 bijeenkomsten
gepland, waarin het kind individueel of met ouder aan de slag gaat;
-
Na
verloop van een aantal weken vindt een evaluatiegesprek
plaats, waarbij de wederzijdse bevindingen worden besproken. De therapeut maakt opnieuw een inschatting van de te behalen doelen en de tijd die nodig is om deze te behalen.
Tussentijds
houden ouders/verzorgers en eventuele andere begeleiders of regiebehandelaar en de vaktherapeut elkaar op de hoogte van het proces.
AANMELDING
Uw kind kan rechtstreeks doorverwezen en aangemeld worden door de huisarts of door de gemeente.
Als de vergoeding via de jeugdzorg van de gemeente verloopt, zorgt de gemeente in samenwerking met de vaktherapeut voor een beschikking, waarna de behandeling kan beginnen.
Uiteraard is het ook mogelijk om uw kind zelf aan te melden en de behandeling zelf te vergoeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten